Stilstaan, niets doen, wordt vaak gezien als saai of ongezellig en knaagt door
projectie aan ons schuldgevoel. Want er wordt veel te weinig tijd met een ander doorgebracht, terwijl het lichaam allang rust in de planning had. De
spiegeling en frustratie van een ander, die nog veel te leren heeft, neemt een
vermoeid lichaam veel sneller over.