Te veel maagzuur en altijd honger
Jouw hersenen spelen een grote rol in de stofwisseling. De gemiddelde mens, gebruikt meer koolhydraten per dag, dan onze voorouders uit het stenen tijdperk in een heel jaar aten. Over koolhydraten is vaak veel informatie te vinden. Je zou ze niet moeten eten, want anders word je dik. Maar dat is wel heel kort door de bocht. Je hebt namelijk snelle en langzame koolhydraten, die heel verschillend in het lichaam worden opgenomen. Als de hersenen alarm slaan en daardoor energie wil gaan besparen, door de vertering in de maag langzamer te laten verlopen, blijft het voedsel in de maag staan en gaat rotten, schimmels zijn dol op deze bodem van koolhydraten en suikers.
Als de behoefte van voedsel veranderd, neemt het reptielenbrein het over
De meest voorkomende herkenbare punt dat de honger aanwakkert. De behoefte aan voedsel veranderd, dit komt door de verandering van de bacteriestammen, genaamd candida albicans (schimmelinfectie). Zodra de candida van vorm verandert en zich ontwikkelt tot een schimmel wordt deze een ziekteverwekker en ondermijnt het immuunsysteem en heeft de schimmel de eigenschap om ziek te maken. Het is niet ongebruikelijk dat je af en toe hongerig bent, zwak en wankel voelen of een ‘zure maag’ tussen de maaltijden ontwikkelt. Soms kunnen deze symptomen zo hevig zijn dat het je uit jouw slaap haalt.
Altijd honger betekent dat je te weinig goede koolhydraten eet en snel trek hebt
De hele dag en nacht produceren we constant maagzuur.
We produceren nog veel meer maagzuur als we steeds blijven eten. Maagzuur is nodig om te helpen bij het verteren van voedsel, het doden van mogelijk schadelijke bacteriën en is ook nuttig bij het activeren van verschillende spijsverteringsenzymen. Het darmkanaal als een lopende transportband voor voeding. Denk aan jouw darmkanaal als een lopende transportband voor voeding, die voortdurend onze darminhoud voortduwt gedurende de dag. Onze slokdarm duwt voedsel in de maag, de maag duwt maagzuur en gedeeltelijk verteerd voedsel in de dunne darm, de dunne darm absorbeert onze voedingsstoffen en duwt de niet verteerbare vezels in de dikke darm en de dikke darm duwt vezels naar het rectum en zo ontlast het lichaam zich.
Wat is het verschil tussen dyspepsie en zuurbranden?
Maagzuur ontstaat wanneer de slokdarm wordt blootgesteld aan maagzuur. De klep tussen de slokdarm en de maag is zo ontworpen dat voedsel en vloeistof van de slokdarm naar de maag kunnen stromen en ook kan voorkomen dat zuur in de slokdarm wordt teruggespoeld. Af en toe ontspant de klep en laat het maagzuur terugvloeien naar achteren in de slokdarm. Het zuur stimuleert zenuwuiteinden in de slokdarm en veroorzaakt de symptomen die gewoonlijk worden aangeduid als brandend maagzuur of gastro-oesofageale refluxziekte (GERD). GERD kan worden geassocieerd met een branderig gevoel in de borst, boeren, een bittere smaak in onze mond, hoesten en piepende ademhaling.
Abnormale ophoping van zuur in de maag
GER en GERD en vertering. Dyspepsie is een term die wordt gebruikt, voor de symptomen die we kunnen bedenken als een zure maag, lichte misselijkheid of een maagklachten. Deze symptomen zijn niet het gevolg van het spatten van zuur in de slokdarm zoals bij brandend maagzuur. De symptomen van dyspepsie zijn van een abnormale ophoping van zuur in de maag. Het zuur hoopt zich op omdat het niet op de normale manier wordt geleegd, niet omdat onze maag te veel produceert. Maagzuur functioneert niet alleen om voeding te helpen verteren, maar ook om virussen, bacteriën, schimmels en parasieten te doden, zoals bijvoorbeeld de Helicobacter (maagzuurbacterie). Vaak is er een tekort aan maagzuur, door teveel eten aan bewerkte koolhydraten.
Verwarring van dyspepsie met honger
We verwarren vaak dyspepsie met honger omdat jij je beverig, enigszins misselijk of zwak kan voelen en het eten van voedsel de symptomen doet verdwijnen. Ze gaan weg omdat voedsel de maag stimuleert om te legen. Het voedsel zorgt er daarom voor dat het overtollige zuur in de dunne darm wordt geleegd en jouw symptomen verdwijnen. De symptomen verdwijnen ook als we een maagzuurremmer gebruiken, omdat ze echt het gevolg zijn van overtollig maagzuur. Deze medicijnen kunnen de opname en vertering van aminozuren belemmeren, en dit kan leiden tot vermoeidheid en zo kunnen maagzuurremmers ook leiden tot bloedarmoede en longproblemen. 👇
Obesitas, insulineresistentie en koolhydraten
De toenemende mate van obesitas wordt in verband gebracht met een toenemende incidentie van insulineresistentie. Insulineresistentie is de metabole stoornis die een breed scala aan medische problemen veroorzaakt, zoals diabetes type 2, hypertensie, abnormale cholesterol, hartziekten en beroertes, slaapapneu, vele vormen van kanker en polycysteuze ovariumaandoeningen.
Hoe koolhydraten en insulineresistentie leiden tot maagzuur en honger
Het darmkanaal staat onder controle van de parasympathische tak van het autonome zenuwstelsel (ANS). De parasympatische tak is in de eerste plaats verantwoordelijk voor de weeën die de maag leegmaken en voedsel langs zijn loop door de dunne en dikke darm voortstuwen. De ANS een neurologisch netwerk dat je hersenen, wervelkolom en zenuwen verbindt met elk orgaan in je lichaam. Dankzij deze connectiviteit kan ANS helpen bij het reguleren en coördineren van de functie van al jouw lichaamsorganen. Bijvoorbeeld, de ANS is verantwoordelijk voor het handhaven van jouw bloeddruk, helpt jouw spijsverteringskanaal correct te functioneren, helpt bij het handhaven van verschillende hormonale niveaus in het lichaam, helpt onze pupillen zich te verwijden en te samentrekken, regelt jouw lichaamstemperatuur met de hoeveelheid die we ook transpireren als coördinerende blaasfunctie.
Hoe schaden koolhydraten ons autonoom zenuwstelsel?
Het precieze mechanisme van hoe overmatige inname van koolhydraten resulteert in schade aan het ANS-systeem is niet volledig begrepen. Er zijn veel onderzoeken die aantonen dat gewichtsvermindering, medische aandoeningen verbetert die verband houden met insulineresistentie en insulineresistentie wordt veroorzaakt door overmatige inname van koolhydraten. Zo kan een koolhydraat beperking veel fysieke symptomen van autonome stoornissen zoals frequentie van de urine, maagzuur, opgeblazen, middenrifbreuk, gevoel en duizeligheid voorkomen.
Hoeveel koolhydraten moeten we eten?
Om deze vraag te beantwoorden, moeten we kijken naar onze voorouders uit het stenen tijdperk en de hoeveelheid koolhydraten die ze hebben geconsumeerd. Die een aten dat voornamelijk dierlijk weefsel (eiwit en vet) en donkergroene planten. Tijdens het stenen tijdperk waren koolhydraten zeer ongewoon en kwamen uit het wild en bestonden uit af en toe wortels, wilde vruchten of honing. Behalve dat je op een tropisch eiland was, wanneer heb je voor het laatst fruit gezien zoals een appel of sinaasappel toen je in het bos wandelde? Deze voedingsmiddelen groeien niet vaak in het wild. Het zijn gecultiveerde planten die na de agrarische revolutie beter beschikbaar werden. Te veel maagzuur als gevolg van te veel koolhydraten
Koolhydraatreductie en de theorie van neuroplasticiteit
Onze neurologische weefsels (hersenen, ruggengraat en zenuwen) hebben enig vermogen om de functies te herstellen van ten minste milde niveaus van schade. Neuroplasticiteit betekent ‘zenuwweefsel’ dat het vermogen heeft om ‘zijn functie te herwinnen. Na een beroerte kunnen mensen het vermogen hebben om een neurologische functie te herwinnen. Nadat een zenuw of de wervelkolom is beschadigd door een verwonding, is een opmerkelijke mate van herstel bekend. Het herstel in deze gevallen is mogelijk niet volledig in ernstige gevallen, maar kan vaak compleet zijn met milde verwondingen aan het zenuwstelsel.